本文目录一览:
霜树尽空枝,肠断丁香结。--冯延巳《醉花间》的诗意?
1、出自 五代 冯延巳 《醉花间》原文:独立阶前星又月,帘栊偏皎洁。霜树尽空枝,肠断丁香结。夜深寒不寐,疑恨何曾歇。凭阑干欲折,两条玉箸为君垂,此宵情,谁共说。译文:夜晚独自一人站在台阶前,窗户外透着皎洁的月光。寒冷的夜里,树上尽是空枝,愁绪郁结,像丁香的花蕾一样。
2、译文:寒冷的夜里,树上尽是空枝,愁绪郁结,像丁香的花蕾一样让我愁肠寸断。原文:独立阶前星又月,帘栊偏皎洁。霜树尽空枝,肠断丁香结。夜深寒不寐,疑恨何曾歇。凭阑干欲折,两条玉箸为君垂,此宵情,谁共说。译文:夜晚独自一人站在台阶前,窗户外透着皎洁的月光。
3、[译文] 黄昏时分,喜鹊衔来泥草,在高高的树枝上筑巢建窝,明月斜挂在山头照耀着泛着寒光的小草。[出自] 五代 冯延巳 《醉花间》晴雪小园春未到,池边梅自早。高树鹊衔巢,斜月明寒草。山川风景好,自古金陵道。少年却看老。相逢莫厌醉金杯,别离多,欢会少。
4、树上落满了清霜,繁花都凋谢了,只剩下孤零零的枝条, 我心中充满了悲哀忧愁。
5、霜树尽空之肠断丁香结的诗意:寒冷的夜里,树上尽是空枝,愁绪郁结,像丁香的花蕾一样。原句为:霜树尽空枝,肠断丁香结。出自唐代诗人冯延巳的《醉花间》。原文如下:醉花间 独立阶前星又月,帘栊偏皎洁。霜树尽空枝,肠断丁香结。夜深寒不寐,疑恨何曾歇。
冯延巳的醉花间全诗
“霜树尽空枝,肠断丁香结”出自南唐冯延巳的词作《醉花间·独立阶前星又月》。全文如下:醉花间·独立阶前星又月南唐·冯延巳独立阶前星又月,帘栊偏皎洁。霜树尽空枝,肠断丁香结。夜深寒不彻,凝恨何曾歇,凭阑干欲折。
冯延巳的《醉花间》有四首,分别是:第一首,《醉花间·晴雪小园春未到》:晴雪小园春未到,池边梅自早。高树鹊衔巢,斜月明寒草。山川风景好,自古金陵道,少年看却老。相逢莫厌醉金杯,别离多,欢会少。
出自 五代 冯延巳 《醉花间》原文:独立阶前星又月,帘栊偏皎洁。霜树尽空枝,肠断丁香结。夜深寒不寐,疑恨何曾歇。凭阑干欲折,两条玉箸为君垂,此宵情,谁共说。译文:夜晚独自一人站在台阶前,窗户外透着皎洁的月光。寒冷的夜里,树上尽是空枝,愁绪郁结,像丁香的花蕾一样。
冯延巳的,《醉花间》诗意
醉花间·晴雪小园春未到 五代:冯延巳 晴雪小园春未到,池边梅自早。高树鹊衔巢,斜月明寒草。山川风景好,自古金陵道,少年看却老。相逢莫厌醉金杯,别离多,欢会少。译文 雪晴后的小园白雪皑皑,春天还未到,池边的梅树却早已悄悄地绽开。
醉花间·独立阶前星又月 唐 · 冯延巳 独立阶前星又月,帘栊偏皎洁。霜树尽空枝,肠断丁香结。夜深寒不寐,疑恨何曾歇。凭阑干欲折,两条玉箸为君垂,此宵情,谁共说。月落霜繁深院闭,洞房人正睡。桐树倚雕檐,金井临瑶砌。晓风寒不啻,独立成憔悴。
原文:雪晴后的小园白雪皑皑,春天还未到,池边的梅树却早已悄悄地绽开。高高的树梢上喜鹊在衔泥筑巢,斜挂天边的月儿照着充满寒意的小草。江南金陵的风景山川,自古以来都是那么美丽娇娆。风光依旧可少年人转眼就见苍老。冯延巳是五代十国时期著名词人、宰相。