本文目录一览:
别时容易见时难流水落花春去也天上人间什么意思
意思是:离别它是容易的,再要见到它就很艰难。像流失的江水凋落的红花跟春天一起回去也,今昔对比,一是天上一是人间。出自:五代 ·李煜《浪淘沙令·帘外雨潺潺》帘外雨潺潺,春意阑珊,罗衾不耐五更寒。
翻译:门帘外传来雨声潺潺,浓郁的春意又要凋残。即使身盖罗织的锦被也受不住五更时的冷寒。只有迷梦中忘掉自身是羁旅之客,才能享受片时的欢愉。不该独自一人登楼凭栏远望,引起对故国的无尽思念和感慨。
译文:一个人不要倚着栏杆远眺,昔日的无限江山已不再是南唐国土;离开容易再见故土就难了;流水带走落花,春光已经逝去,好景一去不返。现在寄人篱下的日子,比起被俘前的帝王生活,真是天壤之别!解析:“独自莫凭栏”。
帘外雨潺潺,春意阑珊。罗衾不耐五更寒。梦里不知身是客,一晌贪欢。独自莫凭栏,无限江山。别时容易见时难。流水落花春去也,天上人间。注释 此词原为唐教坊曲,又名《浪淘沙令》、《卖花声》等。
别时容易见时难相见时难别亦难分别是谁的诗句
“别时容易见时难” “相见时难别亦难”分别是(李煜和李商隐 )的诗句 别时容易见时难 南唐·李煜《浪淘沙》〔原作〕帘外雨潺潺,春意阑珊。罗衾不耐五更寒。梦里不知身是客,一晌贪欢。独自莫凭栏,无限江山。
别时容易见时难是南唐诗人李煜 的诗句;相见时难别亦难是唐代诗人李商隐的诗句。作者:李煜,五代十国时南唐国君,961年-975年在位,字重光,初名从嘉,号钟隐、莲峰居士。汉族,彭城(今江苏徐州)人。
别时容易见时难的作者是李煜,出自《浪淘沙令·帘外雨潺潺》相见时难别亦难的作者是李商隐,出自《无题》《无题·相见时难别亦难》李商隐 相见时难别亦难,东风无力百花残。春蚕到死丝方尽,蜡炬成灰泪始干。
“别时容易见时难”出自南唐李煜的《浪淘沙》,全词如下:浪淘沙 【南唐】李煜 帘外雨潺潺,春意阑珊。罗衾不耐五更寒。梦里不知身是客,一晌贪欢。独自莫凭栏,无限江山,别时容易见时难。
别时容易见时难” “相见时难别亦难”分别是(李煜和李商隐 )的诗句 别时容易见时难 南唐·李煜《浪淘沙》〔原作〕帘外雨潺潺,春意阑珊。罗衾不耐五更寒。梦里不知身是客,一晌贪欢。独自莫凭栏,无限江山。
《无题·相见时难别亦难》唐代:李商隐 相见时难别亦难,东风无力百花残。春蚕到死丝方尽,腊炬成灰泪始干。晓镜但愁云鬓改,夜吟应觉月光寒。蓬莱此去无多路,青鸟殷勤为探看。
【仙吕】一半儿_别时容易见原文_翻译及赏析
书来和泪怕开缄,又不归来空再三。这样病儿谁惯耽?越恁瘦岩岩。一半儿增添一半儿减。——元代·王和卿《仙吕·一半儿》 仙吕·一半儿 书来和泪怕开缄, 又不归来空再三。 这样病儿谁惯耽? 越恁瘦岩岩。
仙吕·一半儿 关汉卿 系列:元曲精选-经典元曲三百首 仙吕·一半儿 碧沙窗外静无人[二],跪在床前心忙要亲[三]。骂了个负心回转身[四]。虽是我话儿嗔,一半儿推辞一半儿肯[五]。
咏物 , 月亮 , 抒怀祝愿 别时容易见时难,玉减香消衣频宽。夜深绣户犹未拴,待他还,一半儿微开一半儿关。
病根由,一半儿因花一斗儿酒。 落花 河阳香散唤提壶[三],金谷魂消啼鹧鸪[四],隋苑春归闻杜宇[五]。片红无,一半儿狂风一半儿雨。 注释 [一]扶头:古人于卯时饮酒称为「扶头酒」。
别时容易见时难”的全诗及作者
南唐李煜 帘外雨潺潺,春意阑珊,罗衾不耐五更寒。梦里不知身是客,一晌贪欢。独自莫凭栏,无限江山,别时容易见时难。流水落花春去也,天上人间。白话译文 门帘外传来雨声潺潺,浓郁的春意又要凋残。
“别时容易见时难”是南唐诗人李煜的诗句,“相见时难别亦难”是唐代诗人李商隐的诗句。“别时容易见时难”出自李煜的《浪淘沙令·帘外雨潺潺》,“相见时难别亦难”出自李商隐的《无题》。
别时容易见时难 南唐·李煜《浪淘沙》〔原作〕帘外雨潺潺,春意阑珊。罗衾不耐五更寒。梦里不知身是客,一晌贪欢。独自莫凭栏,无限江山。别时容易见时难.流水落花春去也,天上人间。
作者:李商隐 原 文 相见时难别亦难,东风无力百花残。春蚕到死丝方尽,蜡炬成灰泪始干。晓镜但愁云鬓改,夜吟应觉月光寒。蓬山此去无多路,青鸟殷勤为探看。
雕阑玉砌应犹在,只是朱颜改。问君能有几多愁,恰是一江春水向东流。浪淘沙令·帘外雨潺潺 ·李煜 帘外雨潺潺,春意阑珊。罗衾不耐五更寒。梦里不知身是客,一晌贪欢。独自莫凭栏,无限关山。别时容易见时难。
李煜《浪淘沙》独自莫凭栏,无限江山,别时容易见时难.流水落花春去也,天上人间.李煜——《浪淘沙》帘外雨潺潺,春意阑珊,罗衾不耐五更寒。梦里不知身是客,一饷贪欢。独自莫凭阑!无限江山,别时容易见时难。