本文目录一览:
王夫之《更漏子·本意》明代词作鉴赏
1、更漏子·本意原文: 斜月横,疏星炯。不道秋宵真永。声缓缓,滴泠泠。双眸未易扃。霜叶坠,幽虫絮,薄酒何曾得醉。天下事,少年心。分明点点深。
2、王夫之感到报国无门,内心感觉非常悲凉,便把内心的苦楚宣泄在文学作品中。《更漏子·本意》作者介绍 王夫之(1619年10月7日-1692年2月18日),字而农,号姜斋、又号夕堂,湖广衡州府衡阳县(今湖南衡阳)人。
3、首先,王夫之生于明末,此时清军南下,社会动荡,他有匡时救国之志,忠于国家,不为利禄所诱,不受权势所压,积极抗清,明朝灭亡后,他依然在家乡湖南衡阳抗击清兵,失败后,隐居石船山,从事思想方面的著述。
4、一首诗《更漏子》可以看出王夫之的思想和内心。王夫之图片本来是一个简短的词:柳暗花明又一村,春雨细细,花开声声漏。绝色的鹅,从城市中升起,画着金色的鹧鸪。雾薄,帘重,谢家池亭惆怅。
5、但最终兵败,壮志难酬,眼看明朝江山拱手让出,他心中的滋味很难真正体会。王夫之在归隐之后,便以著述为志,尽管如此,难免放下不红尘俗事,天下之事还最是终心,这首《更漏子》就说明了这一点。
6、(1)有漏壶滴水声、霜叶坠落声和秋虫的鸣叫声。衬托秋夜的漫长和寂静,借以表达作者内心的孤寂难平。(2)表达了忧国忧民之情(或:对天下兴亡之事的关切)。
王夫之的诗歌,更漏子·本意。求诗歌具体翻译和解析,急用!
更漏子·本意原文: 斜月横,疏星炯。不道秋宵真永。声缓缓,滴泠泠。双眸未易扃。霜叶坠,幽虫絮,薄酒何曾得醉。天下事,少年心。分明点点深。
斜月横,疏星炯。不道秋宵真永。声缓缓,滴泠泠。双眸未易扃。霜叶坠,幽虫絮,薄酒何曾得醉。天下事,少年心。分明点点深。——清代·王夫之《更漏子·本意》 更漏子·本意 斜月横,疏星炯。不道秋宵真永。
【明】王夫之 斜月横,疏星炯,不道秋宵真永。声缓缓,滴泠泠,双眸未易扃。霜叶坠,幽虫絮,薄酒何曾得醉!天下事,少年心,分明点点深。大意是:漫漫秋夜,难以入眠,借酒消愁也消不掉心中块垒。
清平乐·咏雨 [作者] 王夫之 [朝代] 清代 归禽响暝,隔断南枝径。不管垂杨珠泪进,滴碎荷声千顷。随波赚杀鱼儿,浮萍乍满清池。
《更漏子》词调,始用于唐温庭筠(见后蜀赵崇祚所编《花间集》),以歌咏长夜更漏、男欢女爱、别情离绪为特征。后世袭用者也大抵不越其樊篱。
王夫之简介
王夫之(1619~1692年),字而农、三三,号姜斋,中国衡阳(今属湖南省)人。因晚年在衡阳西乡石船山下隐居,他自称船山老人,或船山老农、船山遗老、船山病叟,后人遂尊称为船山先生。
王夫之一生著书320卷,录于《四库》的有:《周易稗疏》、《考异》、《尚书稗疏》、《诗稗疏》、《春秋稗疏》等。岳麓书院建船山专祠,以纪念这位不朽的大师。著作编入《清代船山全书》。
王夫之简介 王夫之是明末清初的伟大思想家,出生于1619年,1692去世,祖籍衡州。他的思想对后世影响很大,和黄宗羲、顾炎武并称为晚晴三大启蒙思想家。
王夫之人物生平 早年生涯 万历四十七年(1619年),九月初一(10月7日)子时 ,王夫之生于衡阳府城南回雁峰。其父王朝聘50岁,母谭氏47岁。天启二年(1622年)王夫之开始跟随长兄王介之学习。
王夫之《更漏子》的翻译
滴泠泠,双眸未易扃。霜叶坠,幽虫絮,薄酒何曾得醉!天下事,少年心,分明点点深。大意是:漫漫秋夜,难以入眠,借酒消愁也消不掉心中块垒。愁些什么呢,天下大事,儿女情长,都在胸中。
解释:楚女就要回南方去,道别的南浦飘着蒙蒙朝雨。朝雨中粉红的荷花,润透了离愁别意;小船缓缓地摇进花丛,摇荡着我不安的心绪。西风扬起的波澜,隔开了,我和你。楚女欲归南浦,朝雨。湿愁红,小船摇漾入花里。
声是更漏滴水之声,滴是指古代计时是以漏壶水滴尽为一更。泠泠是清冷之音如古诗有“泠泠七弦上,坐听松风寒”之句。双眸未易扃是说眼睛没有合拢也就是情思难排无法入眠之意。疏星炯是说星星很少所以显得分外的明亮。
解释:窗外的梧桐树,正淋着三更的冷雨,也不管屋内的她正为别离伤心。一滴一滴的雨点,正凄厉地敲打着一叶一叶的梧桐,滴落在无人的石阶上,一直到天明。诗词名称:《更漏子·玉炉香》。本名:温庭筠。
《更漏子》词调,始用于唐温庭筠(见后蜀赵崇祚所编《花间集》),以歌咏长夜更漏、男欢女爱、别情离绪为特征。后世袭用者也大抵不越其樊篱。
更漏子·柳丝长翻译及注释 翻译 柳丝柔长春雨霏霏,花丛外漏声不断传向远方。塞雁向南归去令人惊心,杂乱的城鸟寻觅著栖巢,望着画屏上对对金鹧鸪令人格外伤感。
求教王夫之更漏子里一句的解释
声是更漏滴水之声,滴是指古代计时是以漏壶水滴尽为一更。泠泠是清冷之音如古诗有“泠泠七弦上,坐听松风寒”之句。双眸未易扃是说眼睛没有合拢也就是情思难排无法入眠之意。疏星炯是说星星很少所以显得分外的明亮。
更漏子·本意 [明代] 王夫之 斜月横,疏星炯。不道秋宵真永。声缓缓,滴泠泠。双眸未易扃。霜叶坠,幽虫絮,薄酒何曾得醉。天下事,少年心。分明点点深。
【明】王夫之 斜月横,疏星炯,不道秋宵真永。声缓缓,滴泠泠,双眸未易扃。霜叶坠,幽虫絮,薄酒何曾得醉!天下事,少年心,分明点点深。大意是:漫漫秋夜,难以入眠,借酒消愁也消不掉心中块垒。